باب چهارم قانون تجارت ایران به«برات،سفته و چک»اختصاص دارد.این سه سند مهمترین و متداولترین اسناد تجاری بشمار میروند.از این جهت مقنن عنوان«اسناد تجاری»را برای باب مورد گفتگو اختیار نکرده که در نظامهای حقوقی گوناگون در خصوص تعداد این اسناد اختلاف نظر وجود دارد.
